Catel Muller (tekeningen) en José-Louis Bocquet (tekst)
Kiki van Montparnasse
Copyright 2007
Uitgever Nederland 2009: Oog & Blik/ De bezige Bij
416 pagina’s     (samengevat juni 2009)

Getekende biografie c.q. stripverhaal (bande dessinée) over het leven van Alice Prin (1901-1953), koosnaam Kiki, la reine de Montparnasse, en geliefde muze van vele kunstenaars in het Parijse interbellum: 1918 tot het begin van de Spaanse burgeroorlog in 1937.

Tekenares Catel heeft een geraffineerd naieve stijl. Ze tekent Kiki brutaal en levenslustig, de straten en cafés van Montparnasse met zwier, de seksuele avonturen van Kiki voluit maar nooit pornografisch. Het beeldverhaal is helder en goed opgebouwd.

Scenarist José-Louis Brocquet focust op de belevenissen van de van huis uit straatarme Kiki, haar behaagzieke schoonheid, vrijmoedigheid, hunkering naar liefde en haar talent als chanteuse van scabreuze liedjes[1]. Het is de opkomst en ondergang van ‘de eerste echt onafhankelijke vrouw’.

Maar er is meer: samen met Kiki en haar onafscheidelijke vriendin Treize, proeven we iets van het wilde, artistieke leven van het Parijs van die jaren. De jaren die Ernest Hemingway, die later een voorwoord schrijft bij Kiki’s Souvernirs, omschreef in A moveable feast.

Kiki's beroemde rug als Le violon d'Ingres uit 1924..

Kiki werd onsterfelijk als model van de Dadaïstische iconen van Man Ray: Le violon d’Ingres en Black and white, enkele portretschetsen van Modigliani en de schitterende Liggend naakt met stof uit Jouy van Fujita Tsuguharu. Verder bestaat er een klassieke opname van de grote Hongaarse fotograaf Brassaï van Kiki en een amant in de spiegel van een typisch Parijs café, een foto die altijd weer doet dromen van La vie en rose. 

Wat was er toen in Montparnasse een ongelofelijke concentratie van ideeën en talent! Post Impressionisme, Kubisme, Dadaïsme en Surrealisme. Amadeo Modigliani, Pablo Picasso, Marcel Duchamp, Tristan Tzara, André Breton, Jean Cocteau, Chaïm Soutine. Parijs zinderde en dat spreekt uit het verhaal ook al is het einde van Kiki aan drankzucht treurig. 

Erg leuk van het boek is dat van alle kunstenaars die met Kiki gewerkt hebben in een naschrift een gedegen beschrijving gegeven wordt evenals een uitgebreide literatuurlijst.

ND Kiki, la reine de Montparnasse, vooal niet verwarren met la reine de Paris Misia Sert, of met haar Poolse meisjesnaam Maria Gobedska (1872-1950) 

[1]  Niet toevallig toont een van de frames het optreden van Kiki in een Berlijnse nachtclub precies als Lola in Der Blaue Engel